Η αστική ευσυνειδησία μου
Πως μας συγκινούν οι λάμψεις των όπλων! Αυτές που αλλιώς ονομάζονται και φλας. Μια μόνο φωνή και αλλάζει όλη η κοι-νω-νι-κή αντίληψη της πραγματικότητας. Εκτάκτως τα «Δεν-έχω-χρόνο–για–τους-άλλους» συναισθήματα εξασθενούν. Ο χρόνος, η πείνα, ο κρότος, τα ίδια πάλι λάθος αντιδραστικά επιχειρήματα μένουν ενθύμια. Αντίβαρα κάλπης έκπληκτης μέρας μεμονωμένα περιστατικά υποστασιοποιούν την αστική ευσυνειδησία μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου