Αναφορικά με την τέχνη

Ωραία, υπάρχει μια αφηγηματική ποιότητα στα λόγια μου αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπονομεύω τις αφηγήσεις. Τα καινούρια αθλητικά παπούτσια μου. Η ακουστική αντίληψη του χώρου. Τα στοιχεία που με αποτελούν. -Πότε θα βρεθούμε ξανά;- Με την πρώτη αξιόλογη περίσταση που θα το απαιτήσει. Ζητώντας να με αποδεχτούν για αυτό που είμαι αρνούμαι να αποδεχτώ αυτό που είναι; Αναφορικά με την τέχνη: Δεν υπάρχει. Ξόδεψε τα τελευταία του χρήματα σε ένα πορτοφόλι. Αν ερωτευτώ και αν ερωτευτώ και αν ερωτευτώ θα έχω άλλη μια ευκαιρία στη συμβατικότητα. «Παράγοντας χάρτινο χώρο χάνεις την εμπειρία του πραγματικού». Μόνο αν πιστεύεις σε μια οντολογία του χώρου ή του πραγματικού. Και τα πρακτικά προβλήματα; Η δουλειά; Πως χωράνε στη φιλόδοξη σκηνοθεσία του μεγαλείου και της πτώσης μου; Να ζήσεις μέσα από τις λεπτομέρειες ή να ζήσεις παρ'όλες τις λεπτομέρειες; Στο τέλος υπάρχουν λόγοι για κάθε τι που μας συμβαίνει, απλά αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν.